എന്നിലെ ബാക്കി

എന്‍റെ ചാരമുള്ള മണ്‍കുടം എന്‍റെ വിലാപം
അരിഞ്ഞെറിഞ്ഞ വേരുകള്‍ക്കുമപ്പുറം  നട്ട വിത്തുകള്‍
നീ അനുഭവിച്ച  മാതൃത്വം
ഭൂതകാലത്തിലെ കണിക അപ്പോഴും
നിന്നിലെക്കെത്താതെ വഴുതി മാറി


കുഞ്ഞിക്കാല്‍ വഴുതിയ ഇടവഴി
ആകാശമില്ലാത്ത നടപ്പാത
കുഴിയാനയുടെ വീടും കടന്നു വിശാലമായ
വൃത്താകൃതിയായ  ആകാശത്തിലേക്ക്
പൊങ്ങിനില്‍ക്കുന്ന ഓടുകള്‍
എനിക്ക് നിന്നെ കൈപിടിച്ചെത്തിക്കാന്‍  പറ്റാത്ത ഓര്‍മ്മകള്‍


എഴുതാതെ പോയ ബാല്യവും, എഴുതിക്കരിഞ്ഞ യൌവനവും
ഇപ്പോള്‍ മുറിവുകള്‍
ആ മുറിവുകള്‍ നിന്നിലേക്കെത്താതെ ഞാന്‍ തടുക്കുന്നു............!